W celu uzyskania najlepszych rezultatów coraz częściej utrwalanie produktów spożywczych prowadzi się systemem kombinowanym (technologia płotków), wykorzystując synergistyczne działanie kilku czynników hamujących wzrost drobnoustrojów powodujących psucie się żywności.
Najczęściej stosowane „płotki” (przeszkody dla rozwoju mikroorganizmów) to:
W niniejszym artykule skierujemy uwagę na wykorzystanie bakteriostatyków. Jako substancje hamujące rozwój i rozmnażanie się bakterii zapewniają bezpieczeństwo i przedłużają trwałość produktów spożywczych.
Zastosowanie:
Grupa związków powstających w wyniku fermentacji octowej. Znalazły zastosowanie głównie jako:
Zastosowanie:
W przemyśle mięsnym często wykorzystywane są mieszaniny octanów i mleczanów. Zarówno mleczany i octany wykazują bardzo dobre właściwości hamujace wzrost L. monocytogenes, Clostridium. Nie wymagają dużego dozowania (0,2 -1,5 % w stosunku do użytego w produkcie mięsa). Nie wpływają negatywnie na właściwości sensoryczne produktów (smak, zapach, barwa tekstura). Zastosowanie soli potasowych pozwala obniżyć zawartość soli w produktach (której wg dietetyków spożywamy stanowczo za dużo ze szkodą dla zdrowia).
Wyniki badań jednoznacznie wskazują, że najlepsze efekty dają mieszaniny mleczanów i octanów. Hamują one skutecznie wzrost drobnoustrojów, również patogennych np. L. monocytogenes. Produkty, do których użyto kombinację mleczanów i octanów przechowywane w temp. 4 °C, przez 90 dni zachowują parametry sensoryczne, takie jak smak, konsystencja, barwa. Ponadto w porównaniu z próbkami kontrolnymi (bez dodatku bakteriostatyków) odnotowuje się niższy wzrost drobnoustrojów i zahamowanie wzrostu L. monocytogenes. Uzyskiwane wyniki badań dowodzą, że dzięki zastosowaniu w produktach związków hamujących wzrost drobnoustrojów możliwe jest wydłużenie terminu przydatności o 50-60%.
Być może w najbliższym czasie poznamy również wyniki badań, prowadzone przez ośrodki badawcze dotyczące wpływu bakteriostatyków na bezpieczeństwo produktów mięsnych pakowanych w MAP – parówek, kiełbasek, szynki gotowanej.
Grupa związków występująca między innymi w owocach, warzywach, nasionach zbóż i roślin strączkowych, orzechach, a także w kawie, herbacie i kakao, które:
W ostatnich latach wrosło zainteresowanie związkami fenolowymi ze względu na ich właściwości prozdrowotne, przeciwutleniające i przeciwbakteryjne. Ponieważ związki polifenolowe występują w produktach roślinnych, w wielu badaniach analizowano przeciwdrobnoustrojowe właściwości ekstraktów roślinnych, zawierających kwasy fenolowe.
Naukowcy analizowali przeciwdrobnoustrojowe działanie kwasów fenolowych, zawartych w ekstraktach z liści borówki czernicy, różnych gatunków win białych i czerwonych, soli kwasów fenolowych i potwierdzili ich przeciwbakteryjną aktywność. Chociaż nie działały one jednakowo na wszystkie szczepy bakterii, bakterie Gram-dodatnie były bardziej wrażliwe na działanie kwasów fenolowych. Badania potwierdziły, że związki fenolowe skutecznie hamują wzrost Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella enterica. Działają także przeciwgrzybiczo.
Kwasy polifenolowe wykazują też silne działanie przeciwutleniające. Kwas chlorogenowy występujący w owocach: jabłkach, truskawkach, ananasach dodany w stężeniu 50 mg/l do owoców przechowywanych w temperaturze 25°C ma zdolność do hamowania powstawania rodnika ponadtlenkowego oraz nadtlenku wodoru. Co więcej, w owocach potraktowanych kwasem chlorogenowym zanotowano wzrost aktywności enzymów odpowiadających za neutralizację wolnych rodników.
Wieloletnie badania potwierdzające skuteczność przeciwutleniającą ekstraktu z rozmarynu spowodowały, że został on zakwalifikowany jako przeciwutleniacz dodawany do żywności z kodem E 392 na mocy Dyrektywy 95/2/WE . Oprócz ekstraktów z rozmarynu, również wysoką aktywnością przeciwutleniającą w stosunku do lipidów zawartych w mięsie charakteryzują się wodne ekstrakty z kopru i tymianku, co wykazano, dodając je do mięsa kurcząt i indyków przechowywanego w zamrożeniu przez okres 6 miesięcy.
Wydłużenie trwałości produktów mięsnych, rybnych możliwe jest także poprzez zastosowanie kultur bakterii. Są to wyizolowane i wyhodowane specjalnie szczepy bakterii, które poprzez konkurencyjne wypieranie i produkcję kwasu mlekowego oraz bakteriocyn hamują rozwój bakterii gnilnych oraz patogennych.
Zainteresowanie kulturami ochronnymi w ostatnim czasie rośnie, z powodu wzrostu świadomości konsumentów odnośnie wpływu składników żywności na ich zdrowie. Chociaż samo stosowanie kultur ochronnych może być niewystarczające do całkowitego zapewnienia bezpieczeństwa mikrobiologicznego, coraz częściej stosowane są one w przetwórstwie mięsnym jako część technologii płotków (ang. hurdle technology), czyli jednego z wielu elementów mających zapewnić bezpieczeństwo produktu. Na półkach sklepowych od pewnego czasu możemy znaleźć m.in. mięso mielone lub boczek surowy w plastrach, w skład którego, obok mięsa, soli i innych przypraw, wchodzą żywe kultury bakterii fermentacji mlekowej. Analizując potrzeby rynku, można wywnioskować, że trend ten z pewnością będzie się nasilał.
Źródła: